هفدهم تیرماه، سالروز ثبت «بم و منظر فرهنگی آن» در فهرست میراث جهانی یونسکو است. این رویداد که در سال ۱۳۸۳ (۲۰۰۴ میلادی) و تنها شش ماه پس از زلزله ویرانگر بم اتفاق افتاد، نه تنها یک دستاورد فرهنگی برای ایران محسوب میشود، بلکه نمادی از همبستگی جهانی برای حفظ یک اثر تاریخی بی بدیل است .
پرونده ثبت جهانی بم، بزرگترین پرونده میراثی ایران در یونسکو است که شامل ارگ تاریخی بم، باغشهر بم، نخلستانها، قناتها و دیگر ابنیه تاریخی این منطقه میشود .
ثبت اضطراری پس از زلزله: پس از زلزله ۶.۶ ریشتری دی‌ماه ۱۳۸۲ که بیش از ۸۰ درصد ارگ بم را تخریب کرد، ایران با درخواست اضطراری از یونسکو، این مجموعه را در فهرست میراث جهانی و میراث در خطر ثبت کرد تا از کمک‌های بین‌المللی برای بازسازی آن بهره‌مند شود .
نماد مقاومت و احیای فرهنگی: ثبت جهانی بم، نشان‌دهنده اهمیت این اثر نه تنها برای ایران، بلکه برای تمام بشریت بود.
دستاوردهای ثبت جهانی
جذب کمک‌های بین‌المللی: ثبت بم در فهرست میراث در خطر، امکان دسترسی به منابع مالی و فنی یونسکو را برای بازسازی فراهم کرد .
احیای تدریجی ارگ: پس از سالها از زلزله، بخش‌هایی از ارگ بازسازی شده، هرچند این روند کند بوده و نیاز به تلاش بیشتری دارد .
– جذب گردشگر: بم به عنوان یکی از مهم‌ترین مقاصد گردشگری ایران است که هر گردشگر ایرانی و خارجی وارد کرمان میشود سفر به بم را در برنامه های خود قرار میدهد .
ثبت جهانی «بم و منظر فرهنگی آن» یک فرصت تاریخی برای حفظ این گنجینه بی‌نظیر است. اما این ثبت، پایان راه نیست، بلکه آغاز مسئولیتی سنگین برای حفاظت از این میراث است. اگر می‌خواهیم بم همچنان به عنوان نماد تمدن و مقاومت در فهرست یونسکو باقی بماند، باید باغات ارزشمند را حفظ کنیم.

۱۷ تیرماه، نه تنها روزی برای یادآوری ثبت جهانی بم، بلکه روزی برای تجدید عهد با حفظ این میراث بشری است.