پنجم فروردین ماه، یاد و خاطرهٔ «استاد ابراهیم باستانی پاریزی» تاریخ نگار نامدار، ادیب فرزانه و نویسندهٔ پرکار کرمانی ، گرامی داشته میشود. او که با قلم شیرین و نثر طنزآمیز خود، تاریخ را نه فقط برای اهل فن، که برای همهٔ مردم، خواندنی و دلنشین کرد، همواره در خاطرۀ فرهنگی ایران زنده خواهد ماند.

«باستانی پاریزی» استاد دانشگاه تهران، پژوهشگری دقیق و مردمی بود که آثارش چون “پیغمبر دزدان”، “خاتون هفت قلعه” و “سیاست و اقتصاد عصر صفوی”، پیوندی ژرف بین ادبیات و تاریخ برقرار کرد. نگاه نقادانه و طنز ظریفش به رویدادهای تاریخی، خواننده را هم میآموزاند و هم میخنداند.

در سالگرد او، بهانهٔ خوبی است تا بار دیگر به میراث ماندگارش بازگردیم و از میان سطرهای پرحکمتش، درسهای زندگی و تاریخ را مرور کنیم. *یادش گرامی و راهش پررهرو باد.*

«تاریخ، قصۀ انسان است و انسان، موجودی است که هم میخندد و هم میگرید.»
ابراهیم باستانی پاریزی