زنان روستایی عشایر «سیرجان» و «بافت» با سرپنجه‌ی هنرآفرین خود نوعی گلیم تهیه می‌کنند که شهرت جهانی یافته است. در این نوع بافته، پود، تنها نقش اتصال تارها را برعهده دارد و همیشه در پشت پرز گلیم مخفی می‌شود. گره متن یا آبدوزی نیز به مدد بافت می‌رود و نقش و نگاری از هنر می‌آفریند و گل‌هایی چون کشمیری، گلدانی، موسی‌خانی، سماوری، درختی و حشمتی خلق می‌‌کنند که آن را در گلزار هنرکرمان زمین باید جستجو کرد.