عوارض مهم طبیعی استان کرمان

 الف: کوه‌ها

 ارتفاعات استان کرمان، ادامه‌ی سلسله­جبال زاگرس هستند که از شمال­غربی به جنوب شرقی استان امتداد‌ یافته‌اند.

مناطق کوهستانی استان: این مناطق شامل هزار، لاله­زار، پلوار، جوپار، بحرآسمان، خبر، کوهپایه، جبال بارز، کوهبنان و شهربابک است.

کوه‌های این مناطق عبارتند از: کوه بید سوخته، بید شیرین، بیدوییه، پلوار، پورکان، باغ بالا، قدمگاه، سرمشک، کل کوهی، شاهزاده، کشیت، چهل تن، گلچین، جوپار، لاله زار، بحر آسمان‌یا نشانه که مهمترین کوه‌های آنها عبارتند از: کوه هزار، کوه جبال بارز، کوه جوپار و کوه لاله­زار. بلندترین قله‌ی استان کرمان؛ قلّه‌ی «چهل تن»  با ارتفاع ۴۴۶۵ متر که در رشته کوه هزار واقع شده است. رشته کوه هزار دارای بلندترین قله‌ی جنوب کشور و چهارمین قله‌ی کشور، در دوازده کیلومتری بخش رایِن واقع گردیده که دو قله‌ی چهار هزار متری و چند قله‌ی سه هزار متری در آن قرار گرفته است. ضمناً کم ارتفاع‌ترین نقطه‌ی استان، «هامون جازموریان» است که حدود ۳۵۰ متر از سطح دریا ارتفاع دارد.

ب : دریاچه و تالاب‌ها

‌هامون جازموریان، در جنوب استان در مرز استان‌های کرمان و سیستان و بلوچستان قرار گرفته است. مساحت آن در سال‌ها و فصول مختلف، متفاوت بوده و تابعی از میزان بارندگی هر سال است. مساحت این دریاچه در سال‌های پر باران و در حالت حداکثر آب بر اساس محاسبات انجام شده، در حدود ۱۷۳۵ کیلومتر مربع است. در سال‌های پر باران، حجم ذخیره‌ی آب این دریاچه به حدود ۸۷۰ میلیون مترمکعب می‌رسد. «هلیل رود» از استان کرمان و رود «بمپور» از سیستان و بلوچستان به این دریاچه می‌ریزند.

ج: رودخانه‌ها

 رودخانه‌های استان، اغلب فصلی هستند و در فصول بارندگی جریان دارند. هلیل رود با ۸۴۰۰ کیلومتر مربع مساحت،حوضه‌ی آبریز مهم‌ترین رودخانه‌ی دایمی استان است که از کوه‌های بافت سرچشمه می‌گیرد. سایر رودخانه‌های استان عبارتند از: رودخانه‌های «نسا» و «تهرود» در بم، «خبر» در بافت، «آب بخشا» در بردسیر، «راور» در منطقه راور، «چاری» و «هفت کوسک» در منطقه باغین، رودخانه «تنگوئیه‌یا پلنگی» در سیرجان و رودخانه‌های شهداد، سیرچ و ده بکری که جمعاً شانزده رشته‌ی رودخانه‌های دایمی در استان را تشکیل می‌دهند. مجموع آب دهی سالانه‌ی آب­های سطحی استان‌یک میلیارد متر مکعب برآورد شده است.