پروفسور عباس افلاطونیان

دکتر عباس افلاطونیان متولد ۱۸ آبان ۱۳۲۹ در شهرستان بم، فرزند حاج احمد افلاطونیان یکی از بازرگانان خوش نام و مذهبی بم و مادرش بی بی صدیقه، فرزند ابوالقاسم کرباسی بنیان گذار هیئت حسینی کرباسی، تحصیلات ابتدایی و متوسطه را تا سال ۱۳۴۷ در این شهر به پایان رساند و در این سال در استان کرمان در رشته طبیعی (تجربی فعلی) رتبه اول را در امتحانات نهایی به دست آورد و در همان سال پس از قبولی در کنکور وارد رشته پزشکی دانشگاه تهران گردید. در سال ۱۳۵۴ جزو ۵ درصد اول دانشجویان فارغ التحصیل شد و جهت خدمت به زادگاهش برگشت و حدود یک سال در بیمارستان شیر و خورشید سرخ (هلال احمر فعلی) به همشهریان خود خدمت نمود و در سال ۱۳۵۵ دوره تخصص زنان و زایمان را در دانشگاه تهران شروع نمود. انتخاب این رشته به دلیل نیاز مبرم به تخصص زنان و زایمان بود و در سال ۱۳۵۹ به محض فراغت از تحصیل به بم برگشت تا دین خود را ادا نماید.

ابتدا بخش زنان و زایمان بیمارستان امام خمینی این شهر را فعال کرد و سپس زایشگاه مهدیه را که گروهی از خیرین از جمله پدرش از قبل ساخته بودند راه اندازی نمود و تا سال ۱۳۶۲ به اتفاق یکی از دوستان همکارش این زایشگاه را به بهترین محل رسیدگی بیماران این رشته اداره نمود به طوری که نیاز اعزام به مرکز استان به حداقل رسانده شد. از همان ابتدا در فکر تأسیس بیمارستان بزرگ جهت ارائه خدمت همه رشته­های پزشکی را داشت اما با اصرار همسر و فرزندانش در سال ۱۳۶۲ راهی زادگاه همسرش یزد گردید و ابتدا با بیمارستان دکتر مجیبیان و سپس از سال ۱۳۶۴ با تأسیس دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی به عنوان استادیار فعالیتش را در بخش آموزشی و تحقیقاتی این مؤسسه علمی ادامه داد.در سال ۱۳۶۶ با ارائه اولین طرح تحقیقاتی این دانشگاه تحت عنوان “بررسی میزان موفقیت لقاح خارج رحمی  (IVF) در بیماران نابارور” به اتفاق همکارانش اولین مرکز لقاح خارج رحمی ایران را در سال ۱۳۶۸ تأسیس نمود (مرکز تحقیقاتی و درمانی ناباروری یزد) با تولد اولین فرزند حاصل از لقاح خارج از بدن در هشتم دی ماه ۱۳۶۸ سیل زوج­های نابارور به این مؤسسه سرازیر شد و بعدها با کمک ایشان و همکارانشان مراکز دیگری در ایران از جمله تهران، شیراز  و اصفهان راه اندازی شد.

در کنار این کار دانشگاهی بیمارستان تخصصی زنان، زایمان و نازایی ارائه خدمت نموده و می­نماید. فکر ایجاد بیماستان افلاطونیان به یاد پدر بزرگوار ایشان همیشه در فکر و ذهن او بود و نهایتاً پس از چند سال تلاش در سال ۱۳۷۷ این بیمارستان در شهرستان بم افتتاح گردید. با وقوع زلزله دلخراش و مصیب بار در دی ماه ۱۳۸۲ این بیمارستان نیز صدمات جدی پیدا کرد ولی باز به عنوان اولین محلی بود که مردم بم زیر سقف (پس از استفاده از چادرها و کانکس­ها) توانستند آرامش یابند. از مردادماه ۱۳۸۳ فعالیت مجدد خود را با کمک حمایت­های بی دریغ استانداری کرمان و به خصوص روانشاد محمودی استاندار وقت آغاز نمود و تا حدود ۱۵ ماه تنها محل درمان سرپایی و بستری بیماران آسیب دیده این شهرستان بود. در آن شرایط بسیاری از پزشکان غیربومی این شهر را ترک نموده بودند و تأمین کادر پزشکی در آن ۱۵ ماه بسیار مشکل بود. با تأسیس بیمارستان پاستور قسمتی از بار درمان از شانه بیمارستان برداشته شد ولی تا کنون این مؤسسه درمانی فعالیت خود را ادامه داده است. از همان ابتدای تأسیس این بیمارستان به ظاهر خصوصی محل پذیرش تمام اقشار این شهرستان و شهرهای اطراف از جمله بیمه شدگان روستایی بوده است.

در یزد فعالیت مرکز تحقیقاتی و درمانی ناباروری در سه بخش ادامه یافت به طوری که با دوره­های آموزشی کوتاه مدت و سپس بلند مدت تربیت قلوشیب نازایی و دکترای (PHD) بیولوژی تولید مثل تا کنون ده­ها فارغ التحصیل داشته که هر یک در یک مرکز معتبر دانشگاهی و غیردانشگاهی در سراسر ایران مشغول به خدمت شده­اند.

در بخش تحقیقاتی تأسیس اولین مجله انگلیسی زبان این رشته به نام
iranian Journal of Reproduction Medicine (URM)  را بنا گذاشت که هم اینک به طور ماهیانه منتشر می­شود. در بسیاری از سایت­ها از جمله Pubmed نمایه می­شود. همچنین بیش از ده کنگره ملی و بین المللی برگزار شده و بیش از یک صد طرح تحقیقاتی تا کنون اجرا گردیده است.

از لحاظ علمی این مرکز اینک با تأسیس سه مرکز تحقیقات ناباروری، سلول­های بنیادی و سقط مکرر تبدیل به پژوهشکده علوم تولید مثل گردیده و امیدوار است با تعالی تحقیقات بتواند در تولید علم و پدید آوردن اختراعات و اکتشافات گام مؤثری در اعتلای این رشته بردارد.

در تمام موارد همسر ایشان خانم بی‌بی فاطمه کرباسی که دختر دایی او
می­باشد (از سال ۱۳۴۸ که ازدواج نموده­اند) همراه و مشوق فعالیت او بوده و چهار فرزند ایشان هم همگی در رشته­های پزشکی و بیولوژی مرتبط با ناباروری ادامه تحصیل داده و یا خواهند داد، به طوری که بزرگترین فرزند دکتر رضا (MD.phD) هم اینک مسئول آزمایشگاه آندوکرینولوژی زنان در پژوهشگاه روبان تهران است و فرزند دوم دکتر بهروز افلاطونیان ph.D بیولوژی سلول­های بنیادی مسئول بخش سلول­های بنیاد در پژوهشکده علوم تولید مثل یزد می­باشد و فرزند سوم دکتر نسترن افلاطونیان که در حال حاضر پزشک عمومی است و در بیمارستان مادر مشاور زوج­های نابارور می­باشد و فرزند آخر دکتر علی افلاطونیان که در حال حاضر پزشک عمومی است و قصد ادامه تحصیل در رشته­های مرتبط با تولید مثل را دارد.