همایون صنعتی

از جمله کارآفرینانی که بی گمان نام او نقش نگین تاریخ این دیار خواهد بود،همایون صنعتی است،انسانی خود ساخته که خون انسان خلاق و سازنده‌ای چون حاج اکبر صنعتی در رگ هایش جاری بود، مرد خستگی ناپذیری که در عرصه خلاقیت و کارآفرینی حد و مرزی  نمی‌شناخت، از کارهای ساده چون کاغذ سازی گرفته تا فعالیت های کلان چون راه اندازی چاپ افست،کشت مرواید در خلیج فارس،طراحی تولید کاغذ از نیشکر ،ایجاد کارخانه کاغذ پارس در جنوب، اجرای طرح کتاب های جیبی و گرد آوری آثار ارزشمندی از نقاشان جهان از جمله اثری از « کاندینسکی » و تقدیم همه آنها به موزه صنعتی کرمان ، راه اندازی مؤسسه فرانکلین. او گاهی در پهنه فرهنگ،کارآفرینی می‌کرد، زمانی با نگاه تیزبین خود به کوهستان لاله زار، به فکر گل پروری و گلاب گیری می‌افتاد،گاهی سقراط گونه به زایش فکرها در رهگذر ترجمه کتب ارزنده می پرداخت و… از هر موضوع ساده ای یک مقوله تازه می‌ساخت،آن را پرورش می داد به سامان می‌رساند و با دست و دلبازی، عده ای را به کار می‌گمارد و خود، شادمانه به تماشای ثمره آن می نشست. برای همایون، کانون نونهالان و پروشگاه صنعتی ـ یعنی همان فضای معنوی که روزگار کودکی خود را در آن سپری کرد ـ کعبه آمال و آرزوها بود . او تمامی آنچه را که در این کانون می‌گذشت، با حساسیت خاصی زیر نظر داشت تا آنجا که دو سوم از زمین‍های اصفهان خود را به این مجموعه بخشید ـ جائی که پروردگاه کودکان بی سرپرست و یتیم کرمانی است ـ همایون، همیشه به کارهای بنیادی و اساسی می اندیشید و از امور محدود و زود بازده و بی اثر و کم اثر ، دوری می‌کرد.

از جمله ده ها مقوله کارآفرینی همایون که نام او را بر سر لوحه بزرگان این پهنه رقم زده است . راه اندازی امکانات گلاب گیری در « لاله زار » است . او پیش از این با مطالعه دقیق، موقعیت این سرزمین را استثنائی یافت و بر آن شد تا « لاله زار » ـ این منطقه کوهستانی کرمان ـ را به گلزاری تبدیل کند که شمیم خوش آن ایران را در نوردد و شگفتی بیافریند.

همایون به مدت ده سال کتاب های درسی افغانستان را چاپ کرد و گامی بلند در راه کمک فرهنگی به کشور همسایه، کارآفرینی برای جامعه خود و درآمد قابل توجهی جهت مؤسسه ای که در آن کار می‌کرد.

پدر همایون ، عبدالحسین صنعتی زاده نویسنده معروف و خالق آثاری چون « روزگاری که گذشت » و پدربزرگ او حاج اکبر صنعتی بانی پرورشگاه صنعتی کرمان است.