دکتر جواد برومند سعید

شادروان استاد دکتر جواد برومند سعید در سال۱۳۱۱ش. در شهرستان بردسیر از توابع استان کرمان دیده به جهان گشود. پدرش مرحوم آقا عیسی برومند سعید بود. دکتر جواد برومند سعید فراگیری دانش را در زادگاه خویش آغاز نمود، اما در سال ۱۳۲۷ ش. بعد از فوت پدر، مرحوم عیسی برومند ضربه عاطفی سختی متحمل گردید، در حالی که فقط ۱۶ سال از سنش می‌گذشت. وی پس از فوت پدر تحت سرپرستی مادرش، مرحومه طاهره برومند سعید به تحصیلات خود ادامه داد.

از سن ۱۰ سالگی سرودن شعر را آغاز نمود و بنا به گفته خود، انگیزه‌ای که باعث گرایش به سرودن شعر شد، مطالعه کتاب‌های حافظ و سعدی و علاقه ایشان به اشعار این دو شاعر بود و از این رو ایشان قالب شعری خود را غزل قرار داد و آن را دنبال کرد.

دکتر جواد برومند سعید تا سال ۱۳۴۰ در بردسیر اقامت داشت، سپس برای ادامه تحصیل به تهران عزیمت نمود  و در سال ۱۳۴۳ موفق به اخذ مدرک لیسانس و در سال ۱۳۴۷ شروع به تدریس در دانشگاه تهران نمود و در سال ۱۳۵۱ موفق به کسب درجه دکترا در رشته زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران گردید.

از دیگر ویژگی‌های ‌دکتر جواد برومند سعید، تسلط او به زبان‌های فرانسوی، آلمانی، عربی و زبان باستان بود. ایشان در سال ۱۳۵۶ در کنگره ایران شناسی ایران در تهران شرکت داشت و از اعضای اصلی کنگره مزبور بود و سفرهایی به کشورهای انگلستان و ایتالیا و در سال ۱۳۵۹ سفری به کشور هندوستان نمود که هدف از این مسافرت‌ها سیر و سیاحت و گشت و گذار به کشورهای خارجی و مطالعاتی در ارتباط با امور مربوطه بود. وی سرانجام به کرمان آمد و از سال ۱۳۶۰ تا ۱۳۸۰ کار تدریس در دانشگاه کرمان را به عهده گرفت.

در سال ۱۳۷۰ در کنگره حافظ در شیراز شرکت نمود و در همین سال کتابی به نام «جام جم» تألیف نمود.«گویش بردسیر» و «انگشتری جم» از دیگر آثار وی در این مقطع بود که در باب ریشه‌یابی فرهنگ بردسیر و پژوهشی در فرهنگ اساطیری و باستانی ایران بود. در سال ۱۳۷۰ کتاب دیگری به نام «زبان تصوف» را تألیف کرد که در زمینه عرفان می‌باشد. در سال ۱۳۷۳ در کنگره خواجوی کرمانی که در کرمان تشکیل شد، شرکت نمود.

در سال ۱۳۷۳ کتاب «دگرگونی آوائی واژگان» را تألیف نمود که به عنوان بهترین کتاب سال استان معرفی شد. در سال ۱۳۷۳ به عنوان استاد ممتاز دانشگاه معرفی شد. وی به مدت سه سال در دانشگاه بردسیر تدریس کرد و در سال ۱۳۷۶ به کرمان مراجعت نمود و کتابی با عنوان «نوروز جمشیدی» را تألیف کرد که فعلاً در دست چاپ می‌باشد. کتاب «فرهنگ ریشه یابی و کاربرد» از دیگر تألیفات وی می‌باشد که از انتشارات مرکز کرمان‌شناسی است. آخرین اثر دکتر برومند سعید کتاب «رستم نامه» است که حاصل تحقیق و پژوهش بیش از سی سال ایشان در شاهنامه فردوسی است و ضمن آن داستان پهلوانی‌های رستم و یادبودهای پرشکوه آن روزگار با استفاده از اشعار و ابیات حماسی و عرفانی شاهنامه فردوسی به رشته نقد در آورده است و مرکز کرمان‌شناسی نسبت به چاپ آن اقدام نمود. این کتاب قرار بود به عنوان یکصدمین کتاب انتشارات مرکز کرمان‌شناسی و به عنوان نقطه عطف انتشارات معرفی و در دسترس علاقه‌مندان به آثار فرهنگی قرار گیرد که متأسفانه عمر آن شادروان مجال نداد.

استاد دکتر جواد برومند سعید در تاریخ ۲۵ مهرماه سال ۱۳۸۵ ش. در یکی از شب‌های قدر ماه مبارک رمضان در سال ۱۴۲۷ ق. در سن هفتاد سالگی دار فانی را بدرود گفت و جان، به جان آفرین تسلیم نمود.