حجه الاسلام والمسلمین حاج شیخ علی حجتی کرمانی

حجه الاسلام والمسلمین حاج شیخ علی حجتی کرمانی در سال ۱۳۱۶ در شهر کرمان دیده به جهان گشود.

پدر وی حجه الاسلام والمسلمین حاج میرزا عبدالحسین حجتی کرمانی بود. او پس از اتمام دوران تحصیلات ابتدایی و متوسطه در کرمان برای فراگیری علوم اسلامی رهسپار حوزه علمیه نجف اشرف شد و حدود دو سال در آن دیار مقدس از محضر درس علماء و استادان برجسته آن دیار بهره برد، سپس به حوزه علمیه قم گام نهاد و دروس فقه و اصول را در محضر آیات عظام امام خمینی(ره)، سید محمد محقق داماد، گلپایگانی ، حاج شیخ مرتضی حائری و… آموخته و نیز در درس فلسفه استاد علامه طباطبائی صاحب تفسیر المیزان شرکت جست و به تکمیل آموخته‌های علمی خود همت گماشت .

حضور در حلقه‌‌ی درس استادان بزرگ و برجسته، به وی امکان داد تا با بسیاری از شخصیت‌های علمی و انقلابی معاصر آشنا شود و در ضمن پرداختن به مباحثات علمی، در کوران جریانات سیاسی نیز قرار بگیرد؛ تا آن جا که خود نیز به عنوان یکی از افراد شاخص انقلابی در عرصه تألیف و نگارش و در میدان سخنرانی و مبارزه تلاش کند. وی تا زمان پیروزی انقلاب اسلامی سه سال در شهرهای ایلام و کرمانشاه تبعید بود.

حجه الاسلام علی حجتی کرمانی از آنجا که هرگونه تغییر و تحول در جامعه ایران اسلامی را منوط به تغییر و اصلاح فرهنگ مردم می‌دانست، از همان آغازین روزهای سال ۱۳۳۲ ش. به عنوان نویسنده‌ای متفکر و ژرف نگر، قلم به دست گرفت و در زمینه‌های گوناگون فکری و اعتقادی، آن هم از طریق بهترین شیوه، اقدام به نوشتن ‌کرد.

حاصل چهل سال حیات فکری او نگارش بیش از چهل جلد کتاب است. وی مدتی با سمت دانشیار در دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران به تدریس پرداخت .  بعضی از آثار شیخ علی حجتی کرمانی به این شرح می‌باشد:

اسلام آیین زندگی، اسلام و تبعیض نژادی، اسلام و فرهنگ قرن بیستم (ترجمه)، «امام موسی صدر»، درآمدی بر تاریخ و علوم قرآن، عقل و احساس، آدم نه آدمک، چهارده داستان، لبنان به روایت امام موسی صدر و دکتر چمران، زن و انتخابات، آفریدگار جهان، بلاهای اجتماعی، حج را چگونه انجام داده‌ای، فاجعه تمدن و رسالت اسلام، نیایش در رمضان، پدیده‌ای به نام قرآن، سیره معصومان (مجموعه آثار ۶ جلدی)، شخصیت و اندیشه دکتر شریعتی، جرعه‌ای از بیکران زم زم (ترجمه‌ی جوادی آملی) .

سرانجام حجه الاسلام علی حجتی کرمانی در تاریخ بیست و یکم اردیبهشت یک هزار و سیصد و هفتاد و نه (۱۳۷۹ش.)، مطابق با پنجم صفر ۱۴۲۲ق. هنگام مراجعت از کربلای معلی، در مرز سوریه و عراق بیمار و دار فانی را وداع گفت. یادش بخیر و نامش جاودان باد.