سیدمحمود توحیدی فرزند سید عبدالحسین «مجدالسادات» در سال ۱۳۲۲ شمسی در کرمان پا به عرصه ی وجود نهاد. دورهی ابتدایی و متوسطه را در کرمان و تحصیلات عالی را در دانشگاه فردوسی مشهد در رشته زبان و ادبیات فارسی به پایان رساند، سپس در وزارت آموزش و پرورش به خدمت پرداخت. مدتی با مطبوعات همکاری نمود. در مسابقاتی که به همت دانشگاه فردوسی مشهد بین سالهای ۵۰ـ۱۳۵۴ در رشته های ادبی صورت گرفت. چهار سال متوالی در رشتههای مقاله نویسی و داستان نویسی و نمایشنامه نویسی مقام اول را احراز کرد. بنا به خواسته مرحوم عبدالله دهش کرمانی مسئولیت جمعآوری و انتخاب بررسی اشعارش به وی واگذار شد. در سال ۱۳۴۲ خدمت حضرت نورعلیشاه کرمانی به فقر نعمت اللهی مشرف گردید. او دبیر بازنشسته آموزش و پرورش کرمان بود و بیشتر اوقات خود را صرف تحقیق و مطالعه و اشاعهی عرفان و تصوف می نمود. او از شاعران چیره طبع و خوش اسلوب معاصر شهر ما به شمار میآمد که هم در معانی عرفانی و هم در مضامین دیگر مهارت فراوان داشت. بیان فخیم و ترکیبات منسجم به شعرش آب و رنگی خاص میداد. اخیراً مجموعهی غزلی از وی توسط مرکز کرمان شناسی به چاپ رسیده است، که پشت جلد آن این عنوان به چشم میخورد: «در شهر قصه، هیچ عجیبی عجیب نیست» این مجموعه با اضافاتی توسط مرکز کرمان شناسی به نام یاس ها و داس ها تجدید چاپ شد.
شادروان ارفع توحیدی در بهمن ماه ۱۳۷۹ دار فانی را بدرود گفت و در بهارستان هنرمندان کرمان آرام گرفت.