باغ شاهزاده یکی از عالیترین و زیباترین باغهای سنّتی ایران محسوب میشود. این باغ در نیم فرسنگی ماهان در دامنهی کوههای تیگران جلوهگری میکند و از یادگارهای عبدالحمیدمیرزا فرمانفرما حاکم کرمان،در دورهی قاجاریه (۱۲۹۷ هجری) است. در جریان احداث این باغ مردم منطقه دچار زحمات زیادی بودهاند.گویند که چون خبر مرگ ناگهانی حاکم را به ماهان بردند، بنّایی که مشغول تکمیل سردر ساختمان بود، تغار گچی را که به دست داشت، محکم به دیوار کوبید و کار را رها کرد و رفت؛ آن طور که جای خالی کاشیها همچنان بر سردر ورودی خودنمایی میکند. این باغ، دارای سردر ورودی بسیار زیبا، عمارت شاه نشین و حمام است. از قسمتهای ارزشمند باغ، شبکهی آب رسانی و حوضهای آن است که در محور مرکزی باغ قرار دارد. در جلوی عمارت اصلی،حوض بزرگی با پنج فواره مشاهده میشود و آب این حوض که سرچشمهی آن قنات معروف تیگران است، به پاشویهی سنگی اطراف آن ریخته و از آنجا آبشارگونه به طرف ده شرشره جاری میشود. این شبکهی آب رسانی از نظر طراحی، شاهکار محاسبه و دقت به شمار میرود. بازسازی باغ شاهزاده بعد از پیروزی انقلاب در سال ۱۳۷۰ همزمان با برگزاری کنگرهی خواجوی کرمانی انجام شد.