سابقهی درخشان تجارت و وجود کارخانجات بافندگی ابریشم و پنبه و پشم، در قرون اوّلیه در شهر و واقع شدن بر سر راه هندوستان، ضرورت پیدایش مکانهای مناسبی برای عرضهی کالاهای داخلی و وارداتی را ایجاب میکرده است. روایت ابن حوقل و ادریسی در مورد بافت پارچههای پنبهای در زرند و کارهای دستی مردم بم و صدور آنها به خراسان و مصر و عراق، دلیلی بر این مدّعاست. همچنین برای عرضهی محصولات کارخانههای کرمان نیاز به وجود چنین بازارهایی احساس میشده و داد و ستدهای پایاپای بر اهمّیّت این مکان میافزوده است.
بازارهای قدیمی که محل عرضهی کالاهای داخلی وخارجی بودهاند، عبارتنداز:
بازارمظفری،بازاروکیل،بازار اختیاری،بازار گنجعلی خان،بازار کوچه باغ،بازار نقارهخانه، بازار عزیز،بازار کفاشها،بازار قیصریه،بازار کلاهدوزها، بازار مسگری،بازار ریگآباد، بازار لحاف دوزها، بازار مسجد ملک، بازار چهار سوق، بازار قدمگاه، بازار شتر، بازارشاه.
از این تعداد بازار،درحالحاضر، بازار مظفری، گنجعلیخان، مسگری، وکیل، اختیاری، لحافدوزی و نیز بازار کفاشی، آهنگری و زرگری در مجموعهی ابراهیمخان موقعیت خود را حفظ کردهاند