ناظم الاطباء

میرزا علی اکبرخان نفیسی، ملقب به ناظم­ الاطبا فرزند «آقا میرزا حسن» طبیب کرمانی است. ایشان تحصیلات مقدماتی را در کرمان به پایان رسانید. قدری از علوم طب را نزد پدر خود و سایر اطباء فرا گرفت بعد از آن به دستور اسماعیل خان وکیل الملک اول حاکم کرمان به تهران مهاجرت کرد و در مدرسه­ ی دارالفنون به تحصیل علوم جدید مشغول شد.

ناظم الاطبا از تحصیل کرده‌های دوره­ی اول دارالفنون و طبیبی مجرب بود و در تأسیس مریض خانه به سبک بیمارستان‌های فرنگ کوشید.دارالشفای آستان خراسان را به دستور حاج میرزاحسین­خان ­سپهسالار تأسیس­ کرد.طبابت ویژه­ ی مظفرالدین ­شاه به او محوّل شده بود. یکی از کارهای محیرالعقول ناظم ­الاطباء این است که زمانی که مظفرالدین شاه دست خط مشروطیت را صادر کرد، طبیب مخصوص شاه‌ یا دیگری از روی سهو‌یا عمد دوای عوضی به مظفرالدین شاه داده و او را مسموم کردند. به ناظم الاطباء خبر دادند وی همین که به حضور شاه آمد بقیه‌ی دوای داخل فنجان را لاجرعه سرکشیده و گفت «تقلبی ندارد و این دارو مضر نیست» و بلافاصله به معالجه خود و شاه پرداخت. از جمله مهمترین آثار او «فرهنگ نفیسی» است. ناظم ­الاطبا سرانجام در نهم خرداد ۱۳۰۳ شمسی در هفتاد و نه سالگی در تهران درگذشت.