سیدشمس الدین محمد بردسیری

سیدشمس الدین محمد بردسیری، از عرفای بزرگ نیمه‌ی دوم قرن ششم و اوایل قرن هفتم هجری است. وی مرید معین ­الدین صفار و صاحب منظومه­ ی عرفانی مصباح ­الارواح بود. این منظومه در ۱۱۲۵ بیت و بر وزن لیلی و مجنون نظامی سروده شده است و شاعر در مقدمه­ی آن با ابیاتی استادانه و استوار به وصف صبحدم و دیدار حضرت خضر پرداخته که به صورت معین الدین صفار بر وی نمودار، و با الهام غیبی او را به سرودن مصباح الارواح رهنمون شده است.

ابیات آغاز مقدمه چنین است:

چون غرّه صبح گشت غرّا                 شده طره‌ی آسمان مطرّر

بر بست فلک به طاق انوار               بگشاد عروس چرخ زیور

و ابیات پایانی:

بی­حلق ­و زبان­ و ­حرف ­و آواز
کرد این ­همه­ رمز و­نکته تألیف
برگفت ز غیب ­محض ­صد­ راز
مصباح نهاد نام تصنیف