این بانوی عارف، اواخر قرن دوازدهم هجری در شهر «بم» قدم به عالم هستی گذارد. دیوان حیاتی مشتمل بر انواع شعر از غزل و رباعی و قصیده وترجیع بند وترکیب بند است. اشعارش چاشنی عرفان و اخلاق دارد. او در نیمهی نخست قرن سیزدهم درگذشته و آرامگاهش در حوالی جنوب مشتاقیّه ی کرمان، واقع است. شایان ذکر است، دیوان اشعار بیبی حیاتی، با مقدمهی زندهیاد دکتر عبدالحسین زرین کوب، توسط انتشارات مرکز کرمان شناسی چاپ شده است.